Reizen
11 augustus 2017 - Yangshuo, China
Terwijl het er met bakken uitkomt, schrijf ik een persoonlijker stuk. Even iets anders dan een 'halleluja wat is reizen toch geweldig'. Lange treinreizen geven ruimte voor reflectie.
Heimwee. Niet naar Nederland (wel naar bruin brood met kaas), maar naar personen of het gevoel dat ze je geven.
Reizen is mooi en interessant. Leert je over de wereld, andere culturen, leert je over jezelf. Het vult niet iets op wat je mist in je leven, het verrijkt maar is niet zaligmakend. Je kunt je in een groep eenzamer voelen dan als je alleen op pad bent... en je wordt van dezelfde dingen blij, waar je ook bent; goed eten met liefde klaargemaakt en een kop thee in de ochtendzon. (jep, Rene F en Moeke hadden een punt)
Blijf jezelf... mooi gezegd, maar wie is dat eigenlijk? Ben ik blij met die Leoni, die anderen (blijkbaar) zo waarderen? En waarom waardeer ik haar zelf dan niet zo?
Angsten en onzekerheden. Nog steeds dezelfde, na al die jaren. Ondanks de 'wat ben je toch een stoer wijf, dat je dit doet'. Nog steeds dezelfde, na alle therapie en coaching, getriggerd door iets anders, loop je weer tegen die inmiddels bekende muur. Hoe fijn sommige gesprekken op reis ook zijn (geweest). Waarom is deze sterke vrouw van binnen nog steeds een angstig klein meisje?
mmm, volgens het boek dat ik aan het lezen ben (the subtle art of not giving a fuck) helpt een andere manier van waarde(n) geven. Makkelijker gezegd dan gedaan. Gelukkig heb ik nog een paar maanden om het 'op weg naar het onbekende' te oefenen :-). Want, ondanks alles wat ik (bij mezelf) tegen kom, blijf ik kiezen voor iets anders dan de veiligheid en 'zekerheid' die ik had. Hello world, here I come! Hello me, bring it on!
dikke kus
Leoni
Nu ga ik me weer in het leuke van reizen storten: lekker eten en nieuwe mensen ontmoeten :-)
Wij kennen elkaar niet, toevallig zie ik jouw reisverslag voorbijkomen en heel toevallig heb ik in september / oktober 2001 een soortgelijke reis gemaakt per trein door Rusland, Mongolië en China en daarna een aantal jaren in ZO Azië gewoond en gewerkt. Heeul lang geleden dus. Ik ben nu 40 en waardeer nog regelmatig de ervaringen die het reizen en leven in den vreemde mij toen heeft opgeleverd. Ook al is het lang niet altijd even prettig, wel ontzettend uitdagend. Het geeft mij tot op de dag van vandaag het vertrouwen dat ik het altijd red, waar ik ook ben. Met of zonder financieel vangnet. Deze attitude geeft een grote voorsprong en voorkomt dat je in relaties verzand die uiteindelijk niets (meer) opleveren. Heerlijk.
Ik wens jou voorspoed en wijsheid in je leven en voor nu een super tof avontuur!
Hartelijke groet,
Irene
Wat een mooi en écht verhaal en wat dapper dat je dat deelt met 'ons allemaal'. Goede reis onderweg naar Leoni 2.0 ik ben benieuwd 'wie' en wat je tegenkomt.
Lichtjes en liefs voor jou
Maartje
Ik weet dat je ook heel veel geniet ondertussen, wat de mensen hierboven ook zeggen, reizen is n prachtige manier om te leren over van alles, ookjezelf!
En waar je ook bent, Haha, iedereen stapt wel eens wéér in die stomme bekende valkuil waar hij/zij stiekem al z'n hele leven in dondert en dondersgoed weet dat ie om moet lopen, maar ja, poef, ook ik lig er soms gewoon toch weer helemaal in, helaas pindakaas ;)
Hou van jou!!
Kus, as