Een week thuis, ik moet nog even landen

Mijn verrassing vorige week was geweldig, zie As haar blije gezicht aan het einde van de vietnam film :-)
Maar nadat de adrenaline wat gezakt was en ik weer mocht settelen in mijn eigen huis, merkte ik pas hoe anders het is.
Na 6,5 maanden reizen is Nederland een vreemde plek om te zijn. Los van het grijze weer :-)

Het is heel fijn te ervaren dat ik gemist ben en om iedereen te zien en te spreken die ik gemist heb. Maar het is ook overweldigend al die aandacht, en eerlijk gezegd, ook gewoon te veel van het goede.
Ik ben zolang op mezelf geweest, nieuwe mensen ontmoet, me kunnen gedragen zoals ik wilde zonder verwachtingen van anderen die me al heel lang kennen. Dat is een enorme vrijheid, die hier wat ingeperkt voelt. Wat niet zo hoeft te zijn natuurlijk, ik ga hier ook op zoek naar nieuwe dingen. Met het blijven vasthouden van de mensen en hobby's die bevielen, niet alles hoeft op zijn kop :-)

Ik ga iedereen opzoeken, alleen niet allemaal in januari. Ik zal een keer een baan moeten zoeken, maar niet perse deze maand. Ik ben begonnen bij een andere yogaschool, waar ik leerling kan zijn omdat niemand weet dat ik docent ben. En...ik ga verder met het aan mezelf werken. Ik ben op reis niet met werk of de toekomst bezig geweest, maar heb wel veel over mezelf nagedacht en waar ik gelukkig van wordt. Ik ben er nog niet, en ik heb nu de tijd en ruimte om er mee aan de slag te gaan in mijn eigen omgeving en met hulp.
Ik ben anders teruggekomen maar hier is eigenlijk niets veranderd. 'Even landen' is anders dan ik me had voorgesteld. En ook daar mag ik de tijd voor nemen. Wat is een paar maanden in een leven van 30.000 dagen?

de komende tijd komen er thema blogs op de site, overkoepelende onderwerpen ipv per land. Ik hoop dat jullie dat ook leuk vinden om te lezen en anders is er natuurlijk gewoon de delete knop

dikke kus
Leoni